دکتر محمدصادق صادقی
خبری که منفعتی برای مواضع سیاسی و حزبی به همراه نداشت، لاجرم گزیده و سطحی پخش شد و در جنجال پروپاگاندای استکبار گُم شد
قتل سه کُرد در پاریس فرانسه که چند ماه گذشته، شاهد صحنه گردانی آشوب ها و اغتشاشات داخلی توسط عوامل مستقیم و غیرمستقیم آنها بودیم ترند سازی و هشتک گذاری قتل کُردها در فرانسه صلاح کسی نیست و برایشان صرفه ای ندارد، پس همین مقدار کفایت می کند، قاتل فردی نژاد پرست بوده و تمام. پرونده بسته شد و این جنایت هم کنار قتل عام های مکرر کُردها در فرانسه بایگانی شد و دچار مرور زمان…
دیگر کسی مدافع حقوق سه زن بی گناه نمی شود، هیچ کس نقشه فرانسه را بر دوش سه زن کُرد ترسیم نمی کند، کسی از تلخی مصیبت خانواده آنها حرفی به میان نمی آورد، هیچ خبرنگار آزادی هم ترند نمی کند موضوع را، چون دوره ای نرفته و دستمزدی برای آن نگرفته و یا ماموریتی در این باره دریافت نکرده است.
اینجا دیگر نیازی به اظهارنظر پزشکی‌قانونی نیست، قتل است دیگر!!!
کسی گریبان چاک نمی کند که چرا مکرون عذرخواهی نکرده، یا فلان مقام مسئول توجیه قابل قبولی ارائه نکرده!!
چرا این روایت تکراری کشتار قوم کرد در فرانسه پایان نمی‌پذیرد؟؟؟چرا؟؟و هزاران سوال بی جواب دیگر…
جواب روشن است، پاریس که ایران نیست که مدافعین امنیت و نظم آن سینه را به روی سنگ و چوب نامردمان خودی سپر کنند
پاریس که ایران نیست که پیکرهای مطهر مدافعین امنیت بر دوش خیابا نهای شهر تشییع شود تا بلکه جوانی یا نوجوانی که اغوا شده برگردد به دامان انقلاب…
پاریس به معنای واقعی کلمه جنگل است، جایی که پاسخ فریاد فقط با گلوله داده می‌شود
تمدنی تهی و بی محتوا که بزک شده و با رنگ و لعاب جماعتی را مرید خود کرده که حتی از قتل و کشتار خودی ها هم دَم نمی زنند،چون مزد گرفته اند تا حافظ منافع دیگری باشند نه خودی.
در سالگرد قتل کُردها در مرکز فرهنگی کُردی در پاریس فرانسه ، کشتار تکرار شد و چند زن کُرد کُشته شدند، اما نه احزاب منحله کُردی موضعی گرفتند و نه مدافعان حقوق بشر آمریکایی مدعی نقض حقوق زنان، قومیت ها، مهاجرین و هزاران دلیل دیگر که می توانستند ورود کنند و قطعنامه صادر کنند و … ولی تنها واکنش استکبار سکوت بود و بس.
این پارادوکس مدافعان حقوق بشر و بهتر بگوییم مدافعان حقوق بی بشر، تکرار واقعیتی تاریخی است که ریشه در تعارض منافع این دولت ها و مدعیان دروغین دارد.
مدعیانی که ملاک عملشان نه حقوق تضییع شده مردم و یا قوم و ملتی است؛ بلکه ملاک اقدام و عمل شان، منافع شخصی است و به همین جهت روزی برای مرگ یک دختر جوان کُرد‌‌زبان گریبان چاک می کنند، و دیگر روز نسبت به قتل عام چند زن کُرد بطرز وحشیانه و با سلاح گرم در فرانسه، سکوت اختیار می کنند چون منفعت در پاریس سکوت است و در ایران جنجال و آشوب و قطعنامه و …
آیا زمان آن نرسیده که تفکرات صالح، نشریات مستقل و آزاد، رسانه های واقعگرا این پارادوکس همیشگی استکبار را تبیین کنند؟؟؟
امروز که آحاد مردم دنیا ذات پلید استکبار را شناخته، امروز که سیاست های کثیف و نخ نمای غرب بر همه دنیا عیان است، آیا زمان آن نرسیده که خودشان را حتی برای یکبار به رفراندوم مردم شان بگذارند تا بدانند که امروز حتی در میان مردم خودشان هم مقبولیت ندارند و عقل سلیم و وجدان های بیدار گفتار و عمل دوگانه آنها را قضاوت می کنند!!!
این دوگانگی و بی آبرویی های مستمر، نوید افول و فروپاشی جبهه کفر را می دهد به فضل خداوند…
پست های مرتبط
گزارش تصویری| آئین کلنگ‌زنی استخر سرپوشیده شرکت توسعه معدنی و صنعتی صبانور شهر یاسوکند بیجار
سقف امنیتی اسرائیل فرو ریخت
وعده صادق ؛ از نابودی تل آویو تا حیفا