آموزه های حقوق عمومی قیام عاشورای حسینی

عباس کیامرثی و پژمان غفوری پژوهشگران دکتری حقوق عمومی و مدرسین دانشگاه

روژمان نیوز– “قیام عاشورا” از حیث عظمت، شکوه، گستره ی کمّی و کیفی و ماندگاری در طول تاریخ،را آنان توانند درک نمود که ضمن اشراف اجمالی به علوم متنوع و متکثری همچون سیاست، حقوق، جامعه شناسی، روان شناسی و…، از نعمت بی طرفی و انصاف در تجزیه و تحلیل مسائل برخوردار باشند. این تراژدی و واقعه ی پر مغز و محتوا و هوشمندانه که رسالتی تاریخی را برای بهره گیری و پند آموزی آیندگان ترسیم و تبیین نمود، از زوایا و ابعاد مختلفی قابل بررسی و مداقه است که بررسی آن از منظر حقوق عمومی، حاوی و واجد آموزه های کثیر و بی بدیلی است با تدقیق، ژرف اندیشی و امعان نظر در رویداد و حرکت سیاسی قیام حسینی و بازبینی ابعاد تاریخی نهضت عاشورا، از بدو تا ختم و پیامدهای مترتب بر آن، آموزه های حقوق عمومی و سیاسی زیر را حاصل خواهیم نمود:

۱. ظلم ستیزی داخلی و خارجی و لزوم نظارت همگانی ۲.عدم اتخاذ سکوت در برابر ظالمان به بهانه ی عدم تناسب و توازن نابرابری قدرت طرفین(توجه به آموزه ی قرآنی” کَم مِن فِئَهٍ قَلیـلَهٍ غَلَبَت فِئَـهً کَثیرَهً” و عدم هراس در مبارزه با ظلم به سبب عدم برابری کمّی در تقابل با دشمن) ۳. لزوم امر به معروف و نهی از منکر به خصوص در عرصه ی کلان حاکمیتی منجر به اعمال و تثبیت اصل حاکمیت قانون در تمامی عرصه های حکمرانی خوب و مطلوب ۴. تقابل با نگرش انحرافی بهره گیری ابزاری از دین و دیانت و جهل بصیرتی خواص ۵. لزوم مقبولیت و مشروعیت در امر زمامداری ۶. خط بطلان بر اندیشه ماکیاولی “هدف، وسیله را توجیه می کند” در کلیه ی ابعاد حکمرانی ۷.حق طلبی، تزکیه ی نفس، مجاهدت، تسلیم ناپذیری و استقامت در راستای احقاق توامان حقوق مردم و حقوق الهی ۸.باطل ستیزی (تکلیف ایجابی و سلبی دفاع از حق به موازات تقابل و عدم همراهی با باطل) ۹. عدم توجه به منافع شخصی و گروهی در بیان حق ۱۰. حفظ شان و کرامت ذاتی انسان ها، برابری، عدالت و آزادگی در روز عاشورا ۱۱.بکارگیری افراد سلیم النفس در مناصب فرماندهی و مدیریتی و حکومتی و کنترل و نظارت سلسله مراتبی بر آن ها ۱۲.رویکرد توامان دفاع از مظلومان و تقابل و عدم همراهی با متعدیان و متجاوزان به حقوق عامه ۱۳.ضرورت پایش، پالایش و جراحی ساختار معیوب و فساد در بدنه ی حاکمیت ۱۴.لزوم رسوا نمودن و افشاگری در برابر خدعه، حفقان، تزوی و ظلم مداری ۱۵. اهتمام و ممارست در عملیاتی نمودن و عینیت بخشی به آموزه ی “حق گرفتنی است” ۱۶. تبعیت از رهبری واحد و همه جانبه نگر ۱۷.عدم هراس، خوف و لکنت زبان در نقد فرمانروایان به منظور اصلاح امور ۱۸.تولی و تبرا به قیمت از دست دادن بزرگ گوهر ارزشمند دنیوی” حیات” ۱۹.آزادگی و قبیح دانستن تبعیت و تمکین از امرای ستمگر و حکومت های جور ۲۰.عدم بیعت و تبانی با ظالمان به حقوق مردمی_الهی ۲۱.زدودن شکاف و انشقاق بین مردم و حکومت با حقانی نمودن قدرت ۲۲ _ پاسداری از اسلام و ارزش های اسلامی ۲۳ _ بکارگیری همزمان اقدامات سلبی و ایجابی در راستای امر مردمی سازی ۲۴ _ ارتقای نقش مسوولانه و موثر در تعهدات و همکاری های دو جانبه و مناسبات منطقه ای و بین المللی بر اساس منافع ملی ۲۵ _ اصل عدم صلاحیت در صلاحیت ها ۲۶ _ مشارکت فعال مردم در تعیین سرنوشت و اداری امور عمومی کشور